iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Γράφει στο fb ο κ. Πιστικίδης που το πρωί παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία.

Στα τέλη Αυγούστου του 1923, όταν οι ξεριζωμένοι Τριγλιανοί πρόσφυγες έφθασαν στην Ραφήνα, αντίκρισαν ένα μικρό εκκλησάκι πάνω σ’ ένα μικρό πευκόφυτο λόφο 200 περίπου μέτρα από τη θάλασσα. Το εκκλησάκι το έλεγαν Παναγίτσα και κτίστηκε το 1746.
Στους παλιούς χάρτες αναγράφεται ως Εκκλησάκι της Φανερωμένης. Πανηγυρίζει στα Eννιάμερα της Θεοτόκου (23 Αυγούστου). Άλλο εκκλησάκι δεν υπήρχε τότε στην παραλία της Ραφήνας.
Στην εκκλησία της Παναγίτσας λειτούργησε το 1923 και το πρώτο Δημοτικό Σχολείο για τα προσφυγόπουλα από την Τρίγλια. Οι μικροί μαθητές προσαρμόστηκαν από το μεγαλοπρεπές και περίφημο σχολείο της Τρίγλιας να κάνουν μάθημα στο εκκλησάκι της Παναγίτσας…
Δάσκαλός τους ήταν ο Ευστράτιος Αντωνιάδης, «ο Στρατής ο Δάσκαλος» (1877-1964 ), που και αυτός ήρθε πρόσφυγας στην Ραφήνα με την οικογένειά του. Δίδαξε στο Δημοτικό σχολείο που λειτούργησε τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς (1924-25) στο εκκλησάκι της Παναγίτσας κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Το σχολείο είχε τότε περίπου 60 παιδιά. Η ελονοσία μάστιζε τους πρόσφυγες Τριγλιανούς και τα παιδιά του σχολείου που έπιναν καθημερινά ένα κινίνο για προφύλαξη και θεραπεία . Το χειμώνα όταν κατέβαζε πολύ νερό το Μεγάλο Ρέμα, το σχολείο δεν λειτουργούσε, γιατί δεν μπορούσαν να περάσουν το ποτάμι ούτε τα παιδιά ούτε ο δάσκαλος.
Κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου γιορτάζεται η Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου και η Εκκλησία κλείνει με την ίδια πανηγυρική διάθεση την Κοίμηση και τη Μετάσταση της Παναγίας, που τιμάται την 15 Αυγούστου.
Ο λαός δίνει άλλο τόνο στη γιορτή και την αποκαλεί τα «Εννιάμερα της Παναγίας». Τη σκέφτεται σαν μνημόσυνο προς τη Μητέρα του Θεού, όπως πράττει, άλλωστε, και για τους δικούς του ανθρώπους.