Όχι άλλη μια σελίδα στο διαδίκτυο, αλλά η iselida.gr
info@iselida.gr
Σήμερα η αγαπημένη της φίλη δημοσιογράφος Λίνα Παπαδάκη τη θυμάται με ένα πολύ τρυφερό κείμενο που αξίζει να το διαβάσετε...
Η Ρίκα ήταν ένα πλάσμα με πολλά ταλέντα. Αλλά το μεγαλύτερο ταλέντο το είχε σε αυτό που έχασε. Στη ζωή. Αυτό ήταν η Ρίκα Βαγιάνη. Μια ταλαντούχα της ζωής. Που την έπιανε απ' όποια μεριά μπορούσε και της ρούφαγε το μεδούλι. Με στυλ φυσικά, με αρχοντιά και ποιότητα - ήξερε να καταγίνεται με πράγματα που αν τα έκαναν άλλοι θα ήταν φτηνά, με τρόπο που απέπνεε καλό γούστο και εύθυμη σοβαρότητα. Γιατί η Ρίκα είχε αυτό το σπάνιο χαρακτηριστικό που έχουν λίγοι άνθρωποι. Σε υποχρέωνε πάντα να την πάρεις στα σοβαρά, γιατί η ίδια δεν έπαιρνε ποτέ τον εαυτό της έτσι, και ήταν αυθεντική σε αυτό.
Αριστοκράτισσα και αλήτισσα μαζί. Με απίστευτο χιούμορ και ζωντάνια, πανέμορφη, αεράτη και πάντα εξαιρετικά καλοντυμένη και φιλάρεσκη, τελείως αντισυμβατική, ανατρεπτική και χωρίς καλούπια - έριχνε κι έναν χορό στο σκυλάδικο, στην ταβέρνα, στο τσακίρ κέφι. Κι εκεί, παντού με στυλ. Και τεράστιο χαμόγελο. Και χέρια ανοιχτά. Αγκαλιά.
Θα μπορούσε να είναι μόνο τα κείμενά της. Μία από τις καλύτερες γυναικείες πέννες με ανοιχτή, αιρετική και ασυνήθιστη ματιά και τελείως ιδιαίτερο πρωτότυπο τρόπο. Μία σοβαρή αρθρογράφος. Σιγά μην μπορούσε να ήταν ένα πράγμα μόνο η Ρίκα και μάλιστα μόνο σοβαρό. Εγινε ηθοποιός, φωτογραφήθηκε στο «Playboy», έγινε ραδιοφωνική παραγωγός, έκανε τηλεόραση, πολλή τηλεόραση, παρουσίασε τη Eurovision, έκανε δηλαδή πράγματα που αν δεν τα έκανε με ταλέντο, ήθος και ποιότητα θα μπορούσαν να την προδώσουν. Σπάνιο ήθος - σπάνια ποιότητα. Χορτασμένη. Ολα τα έκανε με τον κλασάτο δικό της τρόπο, που έκλεινε παιχνιδιάρικα το μάτι, σαν να έλεγε «εγώ και το φτηνό θα το κάνω ακριβό».
Οταν κάποτε γραφτεί η ιστορία της ελληνικής δημοσιογραφίας, η Ρίκα θα είναι ένα κεφάλαιο μόνη της». Μάλλον και στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Γιατί το καλούπι έσπασε μόλις την έβγαλε.
Για μας, τους φίλους της, θα είναι ένα πλούσιο γέλιο που θα αντηχεί στ' αυτιά μας και θα συνοδεύει την εικόνα της στο μυαλό μας. Θα είναι το κέφι, η αγάπη και η καλοσυνάτη αύρα που γενναιόδωρα σκόρπιζε γύρω της, θα είναι η αγάπη στη ζωή, η χαρά της ζωής, που κόπηκε τόσο γρήγορα.
liberal.gr / 2018