iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Τον συνάντησα στο φιλόξενο γραφείο του στο Πρότυπο Κέντρο Mελέτης, το Εργαστήρι Δημιουργικών και Ψυχοεκπαιδευτικών δραστηριοτήτων Laf Lab στη Ραφήνα. Μιλήσαμε μόνο μισή ώρα, αλλά έφυγα με την αίσθηση ότι ήταν ένα ολόκληρο απόγευμα. Απλές αλήθειες, πασπαλισμένες με παιδικά χαμόγελα. Σας αφήνουμε να τις διαβάσετε με την ησυχία σας... 

Μπορείτε να φανταστείτε έναν κόσμο χωρίς παιδιά?

Ρωτάτε τον άνθρωπο που ήθελε να αποκτήσει παιδιά από την ηλικία των 20 ετών! Είναι ό,τι πιο ωραίο μπορεί να μας στείλει ο Θεός. Γεμίζουν τη ζωή μας! Ο κόσμος θα ήταν πολύ χειρότερος χωρίς τα παιδιά. Εύχομαι να μη συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. 

Τα παιδιά είναι παιδιά όλων μας?

Φυσικά! Ζούμε σε μια κοινωνία αλληλεπίδρασης. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι να κατανοούμε το ότι φέρνουμε παιδιά στον κόσμο, όχι απλώς για να τα μεγαλώσουμε και να καλύψουμε το εγώ μας, αλλά για να μάθουν να γίνουν λειτουργικοί άνθρωποι στην κοινωνία. Συνεπώς το δικό μου παιδί είναι και δικό σου παιδί και το αντίστροφο. Πρέπει να το σέβεσαι και να το προσέχεις. Ως εκπαιδευτικός - το βλέπουν οι γονείς που φέρνουν τα παιδιά τους στο Laf Lab - τα σέβομαι, τα αγαπάω και τα μαλώνω, γιατί πρέπει να είμαι και αυστηρός. Με τον ίδιο τρόπο όμως που θα μάλωνα και το δικό μου το παιδί. Μου λένε ότι είμαι υπερβολικός με την ασφάλεια του χώρου. Μα με τον ίδιο τρόπο φοβάμαι και για το δικό μου το παιδί.

Ένα παιδί γίνεται καλύτερο με το ''κανάκεμα'' ή με την αυστηρότητα?

Υπάρχει η ''συνταγή'' της ισορροπίας. Λέγεται ο γονιός δίπλα στο παιδί. Το κανάκεμα δημιουργεί ένα παιδί, το οποίο ενδεχομένως να μην έχει ψυχολογικά κενά, αλλά εύκολα να περάσει την οριογραμμή και να γίνει ένα απαιτητικό παιδί. Αυτό θα το κάνει στο μέλλον να απογοητεύεται όταν η ζωή δεν θα του προσφέρει όλα απλόχερα. Από την άλλη η υπέρμετρη αυστηρότητα και οι αυστηροί κανόνες δημιουργούν ''ρομπότ''. Και με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή το παιδί θα ξεσπάσει ως ένα ψυχολογικό τραύμα. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο ή δίπλωμα καλού γονέα, ούτε στο μαιευτήριο παίρνουμε ''βιβλίο οδηγιών''. Ο γονιός πρέπει να ακούει και να παρατηρεί το παιδί. Οι περισσότεροι γονείς λείπουν αρκετά από το σπίτι. Όμως όταν είναι με το παιδί πρέπει να είναι εκεί μαζί του. Στο παιδί λείπεις όταν σε βλέπει αλλά δεν είσαι μαζί του.

Ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο προπονητής, μπορεί να αναπληρώσει το κενό του γονέα?

Κανένας μα κανένας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον γονιό. Όμως το σχολείο, το εκπαιδευτικό κέντρο, το άθλημα, κοιτάνε στο να βοηθήσουν και την ψυχοσύνθεση ενός παιδιού. Έτσι λειτουργούμε στο Laf Lab που είναι παιδοκεντρικό και κοιτάζει κυρίως όχι στο να μάθει το παιδί να μελετά, αλλά να έχει την αυτοπεποίθηση να μελετάει μόνο του. Εδώ είμαστε αρκετές ώρες με τα παιδιά που μας εμπιστεύονται οι γονείς τους. Θέλουμε να έχουμε παιδιά που να βγαίνουν πιο σίγουρα για τον εαυτό τους. Αυτό μας διαφοροποιεί από άλλα κέντρα μελέτης. 

Ο δάσκαλος, ο προπονητής δεν μπορεί να δει κάτι που ενδεχομένως δεν μπορεί να δει ο γονιός?

Αυτό μπορεί να συμβεί επειδή ένας χώρος εκπαίδευσης, ειδικά αν συνδυάζει και τις δραστηριότητες που έχουμε εδώ, να του δίνει τα ερεθίσματα για τα οποία μπορεί το παιδί να εκφράσει ενδιαφέρον. Ο χώρος μας είναι στημένος για δημιουργική απασχόληση. Συνεπώς ένα παιδί μπορεί να βρει εδώ κάτι που να του κεντρίσει το ενδιαφέρον. Αυτό που συνιστώ στους γονείς, γιατί το κάνω κι εγώ στα παιδιά μου, είναι να τους δίνουν ερεθίσματα. Τουλάχιστον με δύο μήνες διάρκεια, με επιμονή και αν δεν τους αρέσει να πάνε σε άλλο πεδίο. Τα ερεθίσματα βοηθούν τα παιδιά να εξελίσσονται ως προσωπικότητες. Γι αυτό και στο Laf Lab εμπλουτίζουμε συνεχώς το κομμάτι των δραστηριοτήτων. Φέτος ετοιμάζουμε κάτι πολύ πρωτοποριακό που αφορά στην εκπαίδευση και ενδυνάμωση του μυαλού. Τα παιδιά με απλούς τρόπους θα μάθουν να σκέφτονται διαφορετικά γύρω από τα μαθηματικά, τη λογική και την επίλυση καθημερινών προβλημάτων.

Ποιό είναι ένα από τα μυστικά για πιο ποιοτική μάθηση στα παιδιά?

Ο αριθμός των παιδιών σε μία τάξη. Όσο καλός και να είναι ο εκπαιδευτικός στο δημόσιο προσπαθεί να καλύψει σε συγκεκριμένο χρόνο, συγκεκριμένη ύλη. Δεν μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω. Αυτό κάνουμε στο Laf Lab, όπου ο αριθμός σε κάθε αίθουσα δεν υπερβαίνει αυστηρά τα 8 παιδιά. Έτσι ώστε να μπορούμε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό. Τόσο στο κομμάτι της ενσυναίσθησης για τη συμπεριφορά του στα άλλα παιδιά και στον σεβασμό στο χώρο, καθώς και στην ολοκλήρωση των υποχρεωσεών του, ώστε όταν γυρίσει σπίτι να νιώθει ελεύθερο, αλλά και η δασκάλα να μπορεί να βοηθήσει κάθε απορία και κάθε προβληματισμό. Η ασφάλεια και η υγιεινή του χώρου είναι πρωτεύοντα όχι μόνο στην πανδημία αλλά ανέκαθεν. Όμως η αγάπη και το μεράκι που φτιάχτηκε αυτός ο χώρος από τη συζυγό μου κι εμένα είναι τεράστια. Αυτό προσπαθώ να το περάσω και στα παιδιά. Εδώ είμαστε σαν μια οικογένεια.

Το ταξίδι της γνώσης τελειώνει ποτέ?

Ποτέ δεν σταματάς να μαθαίνεις. Το μεγαλύτερο στοίχημα που έσω και με τα δικά μου παιδιά, είναι να γίνουν φιλομαθή. Τα παιδιά πρέπει να έχουν σαν γνώμονα και σαν στόχο να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, μέχρι εκεί που μπορούν. Να καταπιάνονται με πράγματα και να είναι καλοί σε αυτό που κάνουν. Δεν είναι απαραίτητο ένας μαθητής να είναι άριστος, αρκεί να έχει χρησιμοποιήσει όλες του τις δυνάμεις. Να λέει προσπάθησα όσο δεν έπαιρνε και είμαι χαρούμενος και υπερήφανος ως προσωπικότητα. Να είναι ήρεμο με την ψυχή του. 

Γιατί γίνατε εκπαιδευτικός?

Ήταν η ανάγκη το να μεταδίδω, την αγάπη μου για τα μαθηματικά από την ηλικία των 18 ετών! Κι όταν τέλειωσα τη σχολή ήμουν πλέον σίγουρος. Έτσι φτιάξαμε με τη συζυγό μου εδώ στη Ραφήνα το Laf Lab, ενώ η πρώτη ''διαδρομή'' ήταν το φροντιστήριό μας στην Αθήνα. Έναν χώρο που μέσα από τη βιωματική μάθηση τα παιδιά να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στον κόσμο. Όχι μόνο μέσα από ένα βιβλίο, αλλά από τα μάτια της πραγματικότητας. 

Ο εκπαιδευτικός είναι ένας πιονέρος που ανοίγει δρόμο σε ''απάτητα βουνά'', στα μυαλουδάκια των παιδιών?

Ωραία το λέτε. Είναι ο άνθρωπος που πρέπει να ζωγραφίσει ένα παράθυρο και μετά να το ανοίξει στα παιδιά. Δεν είναι το ζήτημα να τους μεταδίδεις μόνο τη γνώση, αλλά και να βλέπουν πέρα από τη γνώση. Με βιωματικό τρόπο και την ενσυναίσθηση της φιλομάθειας. Έτσι δεν θα κουράζονται στο σχολείο και θα αγαπάνε αυτό που κάνουν. Τα παιδιά μας λένε ότι το Laf Lab μοιάζει με παιδότοπο. Όντως μοιάζει με έναν χαρούμενο χώρο παιχνιδιού, αλλά αυτή είναι και η αιτία για να αγαπάνε τη μελέτη και τις δραστηριότητες. Είναι ένας φωτεινός χώρος. Έχει τον αγαπημένο κήπο των παιδιών. Τη σπιτική κουζίνα. 

Για τι είστε υπερήφανος για το Laf Lab?

Γιατί μοιράζει χαμόγελα. Γιατί τα παιδιά αγαπάνε το να έρχονται εδώ. Γιατί ακόμη κι αν πιέζω καμιά φορά τα παιδιά οι γονείς τους με ευχαριστούν. Δεν θα αλλάξω ποτέ τη φυσιογνωμία του. Οι γονείς - όπως σας έλεγα και πριν - έχουν τη σιγουριά, ότι το παιδί γυρίζει στο σπίτι διαβασμένο. Και συχνά με έξτρα ασκήσεις που όποτε μπορούμε, τις κάνουμε ως ενισχυτική διδασκαλία.

Τελευταία ερώτηση. Διοργανώνετε μια εκδρομή με τη ''χρονομηχανή'' και γυρνάτε πίσω. Στο σπίτι ποιάς μεγάλης προσωπικότητας του παρελθόντος θα πηγαίνατε τα παιδιά για να τη γνωρίσουν?

Εξαιρετική ερώτηση. Θα μου άρεσε να γνωρίσουν τον Αινστάιν. Θα έβλεπαν το σύμπαν με μια διαφορετική οπτική. Και ταυτοχρόνως θα τους προσγείωνε στη Γη και τους έλεγε ότι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η αγάπη. Αυτό είχε πει άλλωστε αριστοτεχνικά ο Αινστάιν για την κόρη του, η οποία ήταν η πηγή της εμπνευσής του για τα πάντα. Ο Αινστάιν άφησε στην ανθρωπότητα μια παντοτινή παρακαταθήκη. 

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ.