iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Κατά τη διάρκεια της παράστασης, ο αέρας έφερνε στάχτες πάνω στα ρούχα μας, στα σκηνικά, στους θεατές.

Απουσιάζοντας λόγω περιοδείας, παρακολουθώ τα αδιανόητα και αποκαρδιωτικά γεγονότα των πυρκαγιών. Θέλω να πω τα εξής:

Η εκτόνωση οργής και ύβρεων δεν προσφέρει απολύτως τίποτα, πέρα από ναρκισσιστική ικανοποίηση σε αυτόν που τα γράφει. Ιδιαιτέρως απορώ, από ανθρώπους που βρίζουν το κράτος, ενώ πιστεύουν σε ιδεολογίες που θέλουν να είναι όλα κράτος.

Μα τέτοια γεγονότα, που κανένα κράτος δε μπορεί να αντιμετωπίσει σε τέτοια ξαφνική και ταυτόχρονη έκταση, δείχνουν ακριβώς αυτό: πόσο τα όρια του κράτους είναι πεπερασμένα. Κοινώς: το κράτος δε φτάνει, όσο και να το τραβάμε σα λάστιχο εδώ κι εκεί.

Μια πολιτική λοιπόν για τα δάση, το περιβάλλον, την οικολογία, το μέλλον της πατρίδας μας από εδώ και πέρα, πρέπει να εμπλέξει ακόμα περισσότερο τους πολίτες στη διαχείριση τέτοιων γεγονότων. Με δομημένο εθελοντισμό, με ευθύνη συλλογική και αίσθηση χρέους απέναντι στην κοινότητα.

Το κάνουν στην Ολλανδία, με κανόνες, να μπορούν να συνδράμουν πολλοί σε διάφορους τομείς. Το κράτος-πατερούλης-υπηρέτης δε μπορεί, ποτέ δε μπορούσε.

Μην τα περιμένουμε από το κράτος. Να γίνουμε εμείς το κράτος ως ένα βαθμό. Και να απαιτούμε πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος και πάνω από όλα: να το προσμετράμε στην ψήφο μας.

Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω όπως μπορώ, έστω κάπου, θα ήθελα να εκπαιδευτώ ώστε σε μια καταστροφή να μπορώ να κάνω κάτι, να σβήνω φωτιές, να μαζεύω ξερόκλαδα, να ανοίγω δρόμους, να φροντίζω τα ζώα...Η σκέψη μου σε όσους βοηθούν πέρα από τα όριά τους.

Κουράγιο σε όλους μας...η πατρίδα μας καταστρέφεται, αλλά πρέπει να τη ξαναφτιάξουμε ωραιότερη...δεν υπάρχει άλλη επιλογή...

Όχι άλλο μίσος και μαγκιές της πλάκας. Σύνεση, περίσκεψη και εθνικό σχέδιο από όλες τις πολιτικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση των καταστροφών. Η λογική να υπερισχύσει. Έτσι θα νικήσουμε.