iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso News παραχώρησε η Α' επιλαχούσα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ανατολικής Αττικής Βάσω Κόλλια.

Όσα χρόνια και να ασχολείσαι με τα κοινά από διάφορες θέσεις η διεκδίκηση του σταυρού για εσένα προσωπικά, είναι μία πολύ διαφορετική λειτουργία, Βίβιαν. Μπαίνοντας στην μάχη αυτήν είμαι πολύ αισιόδοξη γιατί είναι μεγάλη η διάθεση μου για προσφορά, κάτι που ο κόσμος το αντιλαμβάνεται. Άλλωστε μπορεί ο καθένας να κρίνει τις πραγματικές μου προθέσεις από την μακρά πολιτική και κοινωνική μου πορεία αλλά και τα απτά αποτελέσματα αυτής. Δεν θα σου κρύψω, ότι δεν έχει δυσκολίες και μεγάλο ψυχικό κόστος, καθώς διανύουμε μια περίοδο που ο κόσμος είναι πολύ επιφυλακτικός απέναντι στους πολιτικούς και την πολιτική. Και επίσης, αντιλαμβάνεσαι ότι ο σκληρός ανταγωνισμός είναι μέσα στο ίδιο σου το κόμμα και όχι με τους απέναντι τελικά, όπως και θα έπρεπε να είναι. Άλλωστε, η εμφύλια, αν μπορούσαμε να την πούμε, μάχη είναι η σκληρότερη.

Γιατί εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα. Στο Βαρνάβα. Πήγα σχολείο στο Καπανδρίτι. Στις γειτονιές της Ανατολικής Αττικής δραστηριοποιήθηκα κοινωνικά και πολιτικά. Στις γειτονιές αυτές είναι οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου, οι άνθρωποι με τους οποίους χρόνια τώρα πορευόμαστε μαζί σε κοινούς αγώνες. Στις γειτονιές αυτές είναι οι ρίζες των παππούδων και των γιαγιάδων μου. Γιατί αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα, από τις πυρκαγιές και τα δασικά μέχρι την έλλειψη συγκοινωνιών και νοσοκομείων. Γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας ότι η Ανατολική Αττική έχει απίστευτες δυνατότητες ανάπτυξης που σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση και άλλους αρμόδιους τοπικούς φορείς μπορούν να γίνουν πράξη. Από την επιχειρηματικότητα μέχρι και τον πολιτισμό.Από την γεωργία μέχρι τον κλάδο των υπηρεσιών και τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.Όμως, χρειάζεται δουλειά, αφοσίωση, πάθος και αγάπη για τις γειτονιές που έχουμε παίξει, για τους δρόμους που έχουμε περπατήσει, για τις θάλασσες που έχουμε κολυμπήσει, για τις πλατείες στις οποίες κάναμε τα πρώτα μας όνειρα ως έφηβοι. Αγάπη, ειλικρίνεια και ρεαλισμός για την περιοχή μας, την ιδιαίτερη πατρίδα μας, για να την παραδώσουμε καλύτερη στα παιδιά μας.

Η αλήθεια είναι ότι η Ανατολική Αττική είναι μια δύσκολη περιφέρεια. Δύσκολη από πολλές απόψεις. Είναι μια μεγάλη περιοχή, ανομοιογενής θα έλεγα, με πολλά και διαφορετικά προβλήματα. Αλλά συνάμα είναι και μια πανέμορφη περιοχή όπου μπορούν να γίνουν πολλά. Όμως, είναι η περιοχή που γεννήθηκα, μεγάλωσα, ζω και αγαπώ όπως σου είπα και στην προηγούμενη ερώτηση σου. Επομένως, είναι λογικό να επιθυμώ και να θέλω να την εκπροσωπήσω αύριο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και να δουλέψω για αυτήν και τους συντοπίτες μου.

Βίβιαν μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία μας βγήκε από μια μακρά και σκληρή οικονομική κρίση και εκεί που ο κόσμος αισιοδοξούμε για το μέλλον του μετά την εκλογή της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, ακολούθησε η πανδημική κρίση με τα επακόλουθα αυτή;. Γνωρίζαμε καλά ότι μετά την περίοδο του Covid η παγκόσμια οικονομία, κατά συνέπεια και η δική μας, θα αντιμετώπιζε προβλήματα. Σε αυτά τα προβλήματα όμως ήρθαν να προστεθούν και οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία. Οι μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις που ασκούνται στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, οι αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος, στα καύσιμα προβληματίζουν και δυσκολεύουν όλους μας. Και βέβαια η ανεργία, η ασφάλεια και το μέλλον των παιδιών τους παραμένουν οι βασικές έγνοιες των ανθρώπων.

Βίβιαν ο κόσμος πράγματι περνάει δύσκολα. Τα ίδια προβλήματα άλλωστε ζούμε και εμείς γιατί και εμείς πάνω από όλα απλοί καθημερινοί πολίτες είμαστε. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει όμως. Βλέπει ότι σήμερα έχει έναν πρωθυπουργό που δουλεύει ασταμάτητα χωρίς εμμονές και ιδεοληψίες και στέκεται με λύσεις δίπλα στα προβλήματα του.

Θέλω να πιστεύω ότι οι γείτονες μας θα συμπεριφερθούν με λογική και σύνεση και δεν θα δημιουργήσουν έναν πεδίο συγκρούσεων στην γειτονιά μας. Ελπίζω επίσης ότι αν οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται το συμφέρον της περιοχής θα τους το θυμίσουν οι ευρωπαΐοι και νατοϊκοί μας εταίροι.

Όσο ρομαντικό και αν ακούγεται στις μέρες μας, η πολιτική για εμένα είναι προσφορά στον συνάνθρωπο, προσφορά στο κοινωνικό σύνολα. Η πολιτική για εμένα είναι αποτέλεσμα και ουσιαστική δράση και όχι επικοινωνία. Η πολιτική για εμένα δεν είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά η σκληρή δουλειά για να κάνεις το ανέφικτο εφικτό. Η ενασχόληση με την πολιτική σίγουρα σου αφαιρεί πολλά, όπως πχ τον αυθορμητισμό αλλά σίγουρα σου προσθέτει και πολλά, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να τα δεχτείς. Θα τολμούσα να σου πω, πως νιώθω ότι με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο, σίγουρα με έχει εξοπλίσει με περισσότερη υπομονή και ψυχραιμία. Ξέρω ότι κάποιοι θα σπεύσουν να σχολιάσουν ότι αυτά που λέω για την πολιτική δεν ισχύουν, γιατί πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα καλό στην πολιτική ή ότι δεν υπάρχει ηθική στην πολιτική και στην εξουσία. Αυτό θα το πίστευε όμως ο Μακιαβέλι. Αλλά, ο Μακιαβέλι δεν πίστευε στη Δημοκρατία. Στη Δημοκρατία στην οποία έχω βαθιά πίστη υπάρχει ηθική και κατά συνέπεια η εξουσία που πηγάζει από αυτήν ενέχει την ηθική.

Είναι ξεκάθαρο και νομίζω το παραδέχεται αναντίρρητα όλος ο πολιτικός κόσμος πως η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, ενώ ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συγκεντρώνει και αυτός υψηλά ποσοστά αποδοχής μεγαλύτερα από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα αλλά και από οποιονδήποτε άλλον πολιτικό αρχηγό. Οι πολίτες κατά πλειοψηφία αξιολογούν θετικά το έργο της κυβέρνησης. Στην αρχή ήταν η κρίση του προσφυγικού που μετεξελίχθηκε σε κρίση του μεταναστευτικού για να κορυφωθεί με την κρίση ασφαλείας που προκάλεσαν τα γεγονότα στον Έβρο. Μετά ακολούθησε η υγειονομική κρίση που προκάλεσε η εξάπλωση του covid-19. Στη συνέχεια ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι αλυσιδωτές αναταράξεις στην ενέργεια και τον πληθωρισμό προστέθηκε στο ήδη βεβαρημένο πολιτικό σκηνικό που κλήθηκε μια κυβέρνηση να διαχειριστεί. Παρ’ όλα αυτά όμως είδαμε τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης αλλά και η ομαλότητα της μετάβασης από την εποχή που τελείωσε με την εξάπλωση της πανδημίας στην εποχή που αρχίζει επιβάλλοντας την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Όπως είπε και ο Πρωθυπουργός στο Συνέδριο του κόμματος μας πρόσφατα: «Εχθρός μας είναι ο κυβερνητισμός, η έπαρση και ο παραγοντισμός. Οι τέσσερις λέξεις «το είπαμε το κάναμε» είναι το σύνθημα μας και η παρακαταθήκη μας καθώς υπηρετούμε όλους τους Έλληνες» . Μια φιλελεύθερη λοιπόν κεντροδεξιά κυβέρνηση ξεδιπλώνει ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προγράμματα στην ιστορία του τόπου Η ανάπτυξη έκλεισε το 2021 στο 8,3% την τρίτη καλύτερη επίδοση στην Ευρώπη, η ανεργία έπεσε κατά 4% και το ΔΝΤ έφυγε από την χώρα δύο χρόνια νωρίτερα από ό,τι προγραμματιζόταν. Παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις υλοποιούμε με συνέπεια όσα έχουμε δεσμευτεί. Νομίζω ότι δεν χρειάζονται άλλα στοιχεία ή επιχειρήματα για να σας πείσω πως μιλάμε για μία εκ των αποδοτικότερων και καλύτερων Κυβερνήσεων στην ιστορία του τόπου

Δυστυχώς, τα φαινόμενα αυτά για όσους ασχολούμαστε επί σειρά ετών με θέματα ισότητας και βίας κατά των γυναικών, δεν είναι πρωτόγνωρα ή καινούρια. Συνεπώς δεν μας σοκάρουν τόσο, όσο κάποιους που τώρα συνειδητοποιούν την σκληρότητα και την πραγματική διάσταση των προβλημάτων αυτών, λόγω μιας εφήμερης μεγαλύτερης δημοσιότητας. Η διαχρονικότητα τους ως κοινωνική μάστιγα είναι μια χρόνια πραγματικότητα και η προσπάθεια για την πρόληψη και καταπολέμηση τους διαρκής. Σίγουρα έχουν γίνει αρκετά βήματα και έχουν ληφθεί πολλά μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου αλλά όπως φαίνεται οι συνθήκες ωρίμανσης και μετάλλαξης του προβλήματος αλλάζουν διαρκώς. Εννοώ ότι το πρόβλημα παραμένει μεν ίδιο από τη γέννηση της ανθρωπότητας και τα κοινωνικά στερεότυπα σχεδόν σταθερά, αλλά οι μορφές και τα κίνητρα που το πυροδοτούν διαφοροποιούνται.

Η κατάσταση αυτή όμως χειροτέρεψε κατά την διάρκεια της υγειονομικής πανδημίας η οποία αποκάλυψε σε ολη την κοινωνία και σε όλη της την διάσταση αυτήν την παράλληλη πανδημία. Αυτήν του σεξισμού και της έμφυλης βίας που στην πιο ακραία μορφή καταλήγει στη γυναικοκτονία. Το 2021 έκλεισε με τον εφιαλτικό αριθμό των 17 θανάτων γυναικών στη χώρα μας, οι οποίες δολοφονήθηκαν μόνον και μόνον γιατί ήταν γυναίκες.

Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε και να γνωρίζουν όλες οι γυναίκες πως σήμερα υπάρχει η γραμμή στήριξης 15900 και 60 συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες φιλοξενίας για τις γυναίκες που πέφτουν θύματα βίας. Να τονίσουμε με κάθε τρόπο και σε κάθε γυναίκα πως δεν είναι μόνες και πως υπάρχει λύση να ξεφύγουν από το αδιέξοδο της βίας που εγκλωβίστηκαν. Τελειώνοντας, τη θητεία μου ως Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, έχω να ομολογήσω πως ένιωσα την ικανοποίηση ότι μέσα από το έργο μου είχα βάλει ένα ακόμα λιθαράκι στο τείχος προστασίας των γυναικών και είχα καταφέρει να αναδείξω μέσα από μια άριστη συνεργασία με τα στελέχη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων αλλά και τις γυναικείες οργανώσεις το προφίλ και το πρόσωπο των γυναικών που οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν ανάγκη.

Θα ήθελα να ξεκινήσω από μια απλή διαπίστωση. Αμβλώσεις γίνονταν από αρχαιοτάτων χρόνων και θα συνεχίσουν να γίνονται. Επομένως, αν δούμε την πραγματικότητα κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τις σταματήσει ή να τις απαγορεύσει. Λοιπόν το έγκλημα που έγινε τώρα, ποιο είναι; Η απονομιμοποίηση τους θα οδηγήσει πολλές γυναίκες στο θάνατο. Γιατί οι αμβλώσεις θα συνεχίζονται να γίνονται παράνομα και σίγουρα οι ευάλωτες και φτωχές γυναίκες θα διακινδυνεύουν και την ίδια τους ζωή, όταν δεν θα μπορούν να πληρώσουν και θα αναγκαστούν να προσφεύγουν σε επικίνδυνες μεθόδους άμβλωσης .Επομένως, η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις δεν είναι μόνο λάθος, είναι ένα έγκλημα κατά των γυναικών των και κοριτσιών που κακοποιούνται, βιάζονται και υποδουλώνονται καθημερινά σε όλον τον κόσμο. Τελικά, στην εποχή μας καθημερινά διαπιστώνουμε ότι ο δρόμος προς την πρόοδο και την εξέλιξη δεν είναι δεδομένος. Ο κόσμος δεν κινείται από μόνος του προς τα εμπρός αν σταματήσουμε εμείς να τον σπρώχνουμε. Για αυτό χρειάζεται συνεχής δράση και επαγρύπνηση.

Είχα πολύ ωραία παιδικά χρόνια. Όπως σου έχω ήδη πει, μεγάλωσα στον Βαρνάβα που τότε ήταν πραγματικά εξοχή και διατηρούσε όλα τα χαρακτηριστικά ενός χωριού. Γειτονιές, αλάνες και παρέες συνδυάζονταν με οικογενειακές εκδρομές εντός και εκτός Ελλάδος ... Όμορφα και ανέμελα χρόνια που δυστυχώς στιγματίστηκαν πολύ νωρίς με τον αναπάντεχο και πρόωρο θάνατο του πατέρα μας. Από τους γονείς μου έχω πάρει την διάθεση για προσφορά, την σκληρή δουλειά, την επιμονή, την υπομονή, τον σεβασμό στον συνάνθρωπο. Την πίστη σε αξίες όπως η πατρίδα, η παιδεία αλλά και πολλά άλλα .Βίβιαν, νομίζω ότι μεγαλώνοντας ανακαλύπτουμε συνεχώς σε πόσα πολλά μας έχει επηρεάσει η οικογένεια μας και αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντικός είναι ως θεσμός στην διαμόρφωση των ανθρώπων και των πολιτών και εντέλει της ίδιας της κοινωνίας.

Δεν προβάλω ιδιαίτερα την προσωπική μου ζωή γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι ένας πολιτικός πρέπει να αναδεικνύει το έργο του και το όραμα του και όχι το που τρώει, που πίνει, με ποιον βγαίνει, που πάει εκδρομή κλπ. Νομίζω ότι κουράζουμε τους πολίτες με το να ασχολούμαστε με τα προσωπικά μας.Όσο τώρα για τα ανίψια...τι να σου πει μια χαζοθεία την οποία δυο μικρά τέρατα την κάνουν ότι θέλουν!

Σίγουρα λατρεύω το καλό φαγητό, το καλό κρασί και ένα καλό, πάντα όμως, σοκολατένιο γλυκό!Θα βρω πάντα χρόνο για μια θεατρική παράσταση ή συναυλία.Οι εκδρομές και τα ταξίδια αποτελούν για εμένα την ψυχοθεραπεία της ψυχής και του μυαλού. Οι καινούργιες εικόνες, η γνωριμία με νέους και διαφορετικούς πολιτισμούς μου ανοίγουν τους ορίζοντες και την σκέψη και με ξεκουράζουν.Και όταν θέλω να «αδειάσω» από το άγχος και την πίεση της μέρας βάζω τα ακουστικά μου με καλή μουσική και περπατάω όση περισσότερη ώρα μπορώ.

Νομίζω σε όποιον δικό μου άνθρωπο δω πρώτον μπροστά μου!

Λένε πως ένα πολιτικό πρόσωπο για να διαδραματίσει έναν κεντρικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στη πολιτική ζωή του τόπου, πρέπει να έχει αρκετή δόση εγωισμού ή ναρκισσισμού. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πολλές φορές ο λόγος ενός πολιτικού ή οι επιλογές και οι πράξεις του περιστρέφονται γύρω από το «εγώ» του. Η δική μου στάση και συμπεριφορά λόγω χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας απέχει από αυτό το προφίλ. Πιστεύω στα έργα και όχι στα λόγια, δουλεύω ομαδικά και όχι ατομικά (γι’ αυτό και θα δεις στο γραφείο μου ανθρώπους που συνεργαζόμαστε πολλά χρόνια) και τέλος αποδέχομαι τη φαντασία στην πολιτική μόνο ως περιγραφή δημιουργικής έκφρασης και όχι εγωκεντρικής προσέγγισης. Είμαι βαθύτατα ρεαλίστρια με συγκεκριμένο αξιακό και ηθικό προσανατολισμό και πιστεύω στη δύναμη της αλήθειας, όσο σκληρή και αν είναι. Με την αλήθεια και την αυτοκριτική μπορείς να διορθώσεις και να διορθωθείς, να προλάβεις λάθη αλλά και να προβλέψεις.

Συνέντευξη στη Βίβιαν Μπενέκου