iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Πέμπτη - 02 Μαΐου 2024

Ραφήνα Πικέρμι
Ζητείται κοινωνική
ευθύνη των πολιτών


Όποιος τύχει να διαβάσει αυτό το κείμενο θα πρέπει αρχικά να συνειδητοποιήσει ότι πέραν της δημοσιογραφικής ιδιότητας, ο γράφων είναι και πυρόπληκτος και μάλιστα ο τελευταίος διασωθείς για ένα λεπτό από τον πύρινο όλεθρο στο Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας το μοιραίο απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018, σύμφωνα με το επίσημο χρονολόγιο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Το σπίτι που νοίκιαζε και κατοικούσε επί 25 χρόνια καταστράφηκε ολοσχερώς. Μάλιστα ένας από τους λόγους που δεν γλίτωσε ήταν ότι ο διπλανός εξαφανισμένος ιδιοκτήτης είχε αφήσει το οικόπεδό του ακαθάριστο επί δεκαετίες με συνέπεια να έχει μετατραπεί σε ''βόμβα'' όπως κι έγινε.

Συνεπώς ας μην κάνουν τον κόπο τίποτα τρολ ή παλιάνθρωποι να βρίσουν ή να απειλήσουν διαδικτυακά. Προφανώς όμως και θα το κάνουν, αλλά δεν θα έχει κανένα νόημα.

Επειδή ο δημοσιογράφος δεν είναι εισαγγελέας, ούτε αστυνομική ή άλλη Αρχή, απλώς καταγράφει τα γεγονότα. Για τις όποιες ευθύνες - αν υπάρχουν του κρατικού μηχανισμού - αυτές τις ερευνούν οι Αρχές και όχι τα ΜΜΕ.

Μια αλήθεια που πονάει είναι ότι η βορειοανατολική Αττική κάθε καλοκαίρι που περνάει χάνει όλο και περισσότερο πράσινο με τις φωτιές. Τα δάση λιγοστεύουν. Δυστυχώς. Οι καταστροφικές πυρκαγιές ξεκινούν είτε από εγκληματική αμέλεια, θυμηθείτε τον ηλικιωμένο που έβαλε φωτιά να κάψει ξερόκλαδα με 10 μποφόρ το απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018, είτε από εγκληματίες εμπρηστές, είτε από ασυνείδητους που πετάνε αποτσίγαρα ή τυχαία γεγονότα έκρηξη μετασχηματιστών της ΔΕΗ κλπ. Κι επειδή δεν είμαστε ειδικοί επιστήμονες, ούτε πυροσβέστες ας δούμε μόνο την εικόνα. Είτε από αμέλεια, είτε από δόλο είτε τυχαία η φωτιά αν δεν μπει σε δάσος θα μπει σε ακαθάριστο από ξερόχορτα οικόπεδο. Τα οικόπεδα στη βορειοανατολική Αττική είναι χιλιάδες. Κυριολεκτικά χιλιάδες. Σε κάποια δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί ποτέ ο ιδιοκτήτης. Αλλά τα περισσότερα έχουν ιδιοκτήτες. Και απ αυτούς πόσοι είναι οι ''κανονικοί'' άνθρωποι, οι νομοταγείς πολίτες που τα καθαρίζουν με το ανάλογο κόστος βέβαια? Γιατί υπάρχουν και νομοταγείς πολίτες. Ερώτηση απλή κάνουμε. Όλοι οι άλλοι αδιαφορούν ο καθένας για δικό τους λόγο. Η αδιαφορία όμως κάποιες φορές οδηγεί στην καταστροφή.

Ας υποθέσουμε ότι ο Χ δήμος κάθε χρόνο αναλαμβάνει - ας πούμε ως σενάριο εργασίας - τον καθαρισμό χιλιάδων οικοπέδων. Το κόστος είναι κάποια εκατομμύρια. Και ας πούμε ότι έχει τα χρήματα αυτά. Το ερώτημα είναι έχει τόσες δεκάδες υπαλλήλους που να μπορούν να καθαρίσουν όλες αυτές τις αχανείς (συνολικά) εκτάσεις? Προφανώς όχι. Είναι αδύνατον. Οπότε καταρρίπτεται το συνηθισμένο συμπέρασμα ''φταίει ο δήμαρχος''. Δηλαδή είναι άχρηστοι και ανίκανοι διαχρονικά σχεδόν όλοι οι δήμαρχοι της χώρας, αφού δεν υπάρχει μέρος στην Ελλάδα που αν μην έχει καεί τουλάχιστον μία φορά? Σας ακούγεται για κανονικό αυτό? 

Ή μήπως η αλήθεια είναι άλλη? Δηλαδή ο πολίτης πρέπει να αποκτήσει κοινωνική συνείδηση και αλληλεγγύη. Να καθαρίζει το οικοπεδό του μία φορά τον χρόνο. Γνωρίζουμε το κόστος (το γράψαμε και παραπάνω) γιατί κάθε χρόνο αν και το σπίτι που καταστράφηκε δεν ήταν δικό μας, επειδή το αγαπήσαμε βαθιά, αναλαμβάνουμε κάθε αρχές καλοκαιριού να το καθαρίζουμε με δικά μας έξοδα, επειδή ο ιδιοκτήτης αδιαφορεί. Φανταστείτε, καθαρίζουμε ξένο οικόπεδο με χρήματα που δεν μας περισσεύουν! Γιατί κάποια άλλα σπίτια γλίτωσαν ευτυχώς στη γειτονιά και δεν έχουμε δικαίωμα να αδιαφορήσουμε για τον συνάνθρωπο, την περιουσία και τα ζώα του.

Πόσα οικόπεδα λοιπόν στο Κόκκινο Λιμανάκι, οικισμός που ισοπεδώθηκε από την πύρινη λαίλαπα το 2018, ήταν ακαθάριστα? Πόσα οικόπεδα στα ορεινά του Πικερμίου (και λυπούμαστε ειλικρινά για τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους) ήταν ακαθάριστα? Δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες? Ποιός γνωρίζει τον αριθμό?

Έστω και τώρα μετά τη διπλή καταστροφή στην περιοχή μας, όταν μάλιστα το 2018 θρηνήσαμε και ανθρώπους που πέθαναν με φριχτό τρόπο στις φλόγες, πρέπει να βάλουμε μυαλό. Να αλλάξουμε νοοτροπία. Να καθαρίζουμε κάθε χρόνο τα οικοπέδά μας. Να μην μετατρέπουμε σε αυτοσχέδιες χωματερές με μπάζα τους χώρους δίπλα σε κάδους απορριμμάτων. Να διαφυλάξουμε το περιβάλλον. 

Για τις ευθύνες του κράτους (που δεν είναι δυνατόν να μην έχει κι αυτό) υπεύθυνο για την έρευνα είναι ο μηχανισμός του κράτους. Για τις ευθύνες όμως τις δικές μας, των πολιτών δηλαδή είμαστε υπεύθυνοι εμείς. Οι ίδιοι οι πολίτες.

Μόνο όλοι μαζί Κράτος και πολίτες θα θωρακίσουμε την ανθρώπινη ζωή, τη ζωή των ζώων, το περιβάλλον και τις περιουσίες.