iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

ΠΗΓΗ ethnos.gr

Οι μαθητές που προχωρούν προς το τέλος του λυκείου και προετοιμάζονται για την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο «κολυμπούν σε θολά νερά» όσον αφορά στις σπουδές που θα επιλέξουν αλλά και το επάγγελμα που θα τους οδηγήσει σε μια επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία και έτσι περιορίζονται σε επαγγέλματα που θα τους στείλουν στην σίγουρη «αγκαλιά του δημόσιου τομέα» και σε ελάχιστα (5-10 παραδοσιακά επαγγέλματα (Γιατροί, δικηγόροι, ψυχολόγοι, εκπαιδευτικοί, Ένοπλες Δυνάμεις).

Το σοβαρό αυτό θέμα το οποίο αφορά την ελληνική (και όχι μόνο ) κοινωνία ανέδειξε και ο ΣΕΒ, θέλοντας να τονίσει την ανάγκη ενίσχυσης του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού καθώς σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό μαθητών χωρίς πρόσβαση σε δραστηριότητες Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (52%).

Ο ΣΕΒ αναφερόμενος σε πρόσφατες μελέτες που έχουν γίνει σε ξένες χώρες και οι οποίες δεν απέχουν σχεδόν καθόλου και από τα δεδομένα της Ελλάδας αναφέρει ότι οι επιλογές σταδιοδρομίας των νέων που βασίζονται αποκλειστικά στις προσλαμβάνουσες και στις προσδοκίες του οικείου περιβάλλοντος (γονείς, συγγενείς , φίλους) κινδυνεύουν να οδηγήσουν τους νέους σε λανθασμένες, άτολμες ή μη ρεαλιστικές επιλογές, με σοβαρό αντίκτυπο στην αυτοπραγμάτωση και μελλοντική εξέλιξή τους.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι όταν οι γονείς των σημερινών παιδιών κλήθηκαν να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις για τον εαυτό τους, η αγορά εργασίας ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Οι περισσότεροι γονείς των σημερινών εφήβων εισήλθαν στην αγορά εργασίας σε μία περίοδο όπου οι δουλειές ήταν άφθονες, ο ανταγωνισμός ηπιότερος, οι αποφάσεις σταδιοδρομίας λαμβάνονταν άπαξ, η πλήρης και εξαρτημένη απασχόληση ήταν ο κανόνας και ο διορισμός στο Δημόσιο προβεβλημένος και εφικτός στόχος. Σήμερα, η αγορά εργασίας μεταβάλλεται με πολύ πιο έντονους ρυθμούς και οι περισσότεροι εργαζόμενοι, είτε εκούσια είτε αναγκαστικά, θα πραγματοποιήσουν πολλές επαγγελματικές μεταβάσεις στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, εξαιτίας των οποίων θα χρειαστεί να εξειδικεύσουν ή να διευρύνουν τις γνώσεις και τα προσόντα τους.

Παρά το γεγονός ότι στη χώρα μας ο επαγγελματικός προσανατολισμός έχει εισέλθει στα σχολεία εδώ και πολλά χρόνια (τελευταία και με τον θεσμό των εργαστηρίων δεξιοτήτων τον οποίο καθιέρωσε το υπουργείο Παιδείας) ακόμη δεν έχει βρει τη θέση που του αρμόζει. Μάλιστα στις αρχές του 2022 το υπουργείο παιδείας εξέδωσε αναλυτικές οδηγίες για την υλοποίηση του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού της Γ’ τάξης Γυμνασίου στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, αναγνωρίζοντας ότι η Γ’ Γυμνασίου αποτελεί την κορύφωση της προσπάθειας ανάπτυξης δεξιοτήτων διαχείρισης σταδιοδρομίας που ξεκινάει από το νηπιαγωγείο.

Όπως αναφέρει ο Σύνδεσμός Ελλήνων Βιομηχάνων αντλώντας στοιχεία από την PISA 2018 οι περισσότεροι 15χρονοι έχουν διαμορφώσει μία πρώτη άποψη για το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν μέσα από ένα πολύ περιορισμένο φάσμα επιλογών, με τις προτιμήσεις τους να συγκεντρώνονται μόλις σε 10 επαγγέλματα .Αυτό σημαίνει ότι οι επαγγελματικές φιλοδοξίες των νέων δε συνδέονται με την πραγματική ζήτηση στην αγορά εργασίας, ούτε βασίζονται στο πραγματικό δυναμικό των ίδιων, αλλά, αντίθετα, εκπορεύονται συχνά από στερεότυπα και αντιλήψεις που διακινούνται στο στενό τους περιβάλλον, με αρνητικές συνέπειες κατά τη μετάβαση στην απασχόληση, ειδικά για τους λιγότερο προνομιούχους. Δεν είναι τυχαίο ότι το 28% των μη προνομιούχων μαθητών (βλ. χαμηλό οικογενειακό εισόδημα, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων, περιορισμένη πρόσβαση σε πολιτιστικά αγαθά) που πέτυχαν υψηλές επιδόσεις στο διαγωνισμό PISA του 2018 δεν προσδοκούν να ολοκληρώσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η απουσία αντικειμενικής πληροφόρησης και ορθής καθοδήγησης σε ζητήματα επαγγελματικού προσανατολισμού αποτελεί σημαντικό παράγοντα διαιώνισης κοινωνικών και έμφυλων ανισοτήτων.

Στην πράξη μεγάλη μερίδα των μαθητών δεν έχει πρόσβαση σε σχολικές δραστηριότητες επαγγελματικού προσανατολισμού. ‘Οπως προκύπτει από μελέτη του ΟΟΣΑ με βάση το Πρόγραμμα PISA 2018, η Ελλάδα εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό μαθητών χωρίς πρόσβαση σε δραστηριότητες Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (52%), μαζί με την Ιταλία (31%), την Κροατία (29%), το Αζερμπαϊτζάν και τη Βραζιλία (28%). Ο θεσμός του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού εισήχθη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα το 1953, ουσιαστικά όμως εντάχθηκε στην εκπαιδευτική πράξη μία δεκαετία αργότερα.