iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Η ένδοξος και καλλίνικος μάρτυς του Χριστού Ιφιγένεια καταγόταν από την Τοκάτη του Πόντου. Γεννήθηκε το 53 μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες, οι οποίοι ωστόσο εγνώρισαν την αληθινή πίστη εις τον Σωτήρα Χριστό από τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο και βαπτίστηκαν οικογενειακώς από εκείνον.

Στα χρόνια της βασιλείας του σκληρού διώκτη των Χριστιανών και ειδωλολάτρη αυτοκράτορος Νέρωνος, οι γονείς της Ιφιγένειας συνελήφθησαν και κλείστηκαν στη φυλακή. Λίγο αργότερα ο Διοικητής της περιοχής απέστειλε στρατιώτες οι οποίοι συνέλαβαν και την νεαρή και πανέμορφη κόρη τους, την δεκαπεντάχρονη Ιφιγένεια και την οδήγησαν ενώπιον του ηγεμόνα, για να την ανακρίνει.

Η Ιφιγένεια, παρ’ όλο το νεαρό της ηλικίας της, ομολόγησε σθεναρά, ενώπιον του σκληρού ειδωλολάτρη Διοικητή Μάρκου, την πίστη της στον Χριστό και ότι για το Άγιο όνομά Του ήταν έτοιμη να δώσει ακόμη και αυτή την ζωή της.

Επανειλημμένα προσπάθησε ο διώκτης της με λόγια κολακευτικά και υποσχέσεις να μεταπείσει την Ιφιγένεια να αρνηθεί τον Χριστό· βλέποντας όμως το σθεναρό του χαρακτήρα της, έδωσε σκληρές εντολές στους στρατιώτες του να βασανίσουν την πάγκαλο κόρη.

Οι στρατιώτες λαμβάνοντας λεπτά σίδερα αιχμηρά, τα έμπηγαν στα νύχια της μάρτυρος, από τα οποία το αίμα έρρεε σαν ποταμός. Εν συνεχεία αφού την γύμνωσαν κατέκοψαν τους μαστούς και το σώμα της με μαχαίρια και κατόπιν τέσσερις στρατιώτες, που την κρατούσαν από τα πόδια και τα χέρια, της εξάρθρωσαν όλα τα μέλη. Η αγία από τους φρικτούς πόνους έχασε τις αισθήσεις της και λιποθύμησε.

Ο Διοικητής λυπήθηκε γι’ αυτό που έπραξε, αλλ’ ήταν υποχρεωμένος να την θανατώσει, εκτελώντας το βασιλικό διάταγμα. Μετανοώντας δε για όσα έπραξε στο μαρτυρικό σώμα της, το πλησίασε με σεβασμό και ζήτησε από τη μάρτυρα να τον συγχωρήσει· η αγία ακούγοντας τα λόγια του, άνοιξε για λίγο τα μάτια της και χαμογελώντας ψιθύρισε: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον δούλον Σου» και πάλι χαμογελώντας πρόσθεσε: «Πιστεύω εις την εκ νεκρών ανάστασιν». Και με τους λόγους αυτούς παρέδωσε την αγία και πάγκαλο ψυχή της στα χέρια του Νυμφίου Χριστού, που τόσο αγάπησε, την 16η Νοεμβρίου του έτους 68 μ.Χ., σε ηλικία 15 ετών.

Ο Διοικητής έφερε από την εξορία τους γονείς της μάρτυρος στους οποίους ανακοίνωσε όσα έλαβαν χώρα. Οι γονείς της με υπερηφάνεια και ενθουσιασμό έμαθαν για τη θυγατέρα τους και δοξολογούσαν τον Θεό. Στη συνέχεια μετέβησαν στον τόπο, όπου υπήρχε η λάρνακα με το μυρωμένο και μαρτυρικό σώμα της αγίας και το ασπάστηκαν πλημμυρισμένοι από ουράνια χαρά, αινώντας και ευχαριστώντας τον Σωτήρα Χριστό, που αξίωσε το παιδί τους να λάβει το στεφάνι του μαρτυρίου για το όνομά του και την πίστη τους σε Εκείνον.

Ο Διοικητής βιώνοντας όλες αυτές τις αγίες και συγκινητικές στιγμές με μία ισχυρή κραυγή ομολόγησε και εκείνος την πίστη του στον Χριστό και μαζί με τους γονείς της Ιφιγένειας εργάστηκε στο εξής για τη διάδοση του χριστιανισμού στα μέρη του Πόντου.

Αυτός υπήρξε ο βίος της αγίας μάρτυρος Ιφιγένειας του Πόντου, με της οποίας τις πρεσβείες Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.