iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Παρασκευή - 10 Μαΐου 2024

Ραφήνα Ο Παναγιώτης
Καλφαντής έκανε
τη διαφορά...


Είναι αναμφισβήτητη αλήθεια ότι οι αναρτήσεις των ανθρώπων στο fb είναι ο απόλυτος ''καθρέφτης'' της προσωπικότητας, του χαρακτήρα, της παιδείας, της κουλτούρας και της ποιότητας των συναισθημάτων τους.
Με αυτό το δεδομένο μας έκανε εξαιρετικά θετική εντύπωση στην ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr μια ανάρτηση του αντιδημάρχου Ραφήνας Πικερμίου Παναγιώτη Καλφαντή.
Έχουμε ξαναγράψει σε ανύποπτο χρόνο και όχι προεκλογικό ώστε να παρεξηγηθεί από κακοήθεις, η ξεχωριστή ματιά του κ. Καλφαντή που σε κάνει ν τον εκτιμήσεις.
Σήμερα όμως ανέβηκε στο ''ρετιρέ'' με κάτι που δεν έχουν συνηθίσει - σχεδόν ποτέ - οι δημοτικοί σύμβουλοι της περιοχής.
Ο κ. Καλφαντής ανήρτησε την ευχαριστήρια ομιλία της Γαλλίδας Ανί Ερνοό στην τελετή για τη βράβευση της με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022. Προφανώς δεν το έκανε τυχαία, κάτι είχε στο μυαλό του, αλλά σε κάθε περίπτωση ξέφυγε έτη φωτός από τις αναρτήσεις... τύπου ''γαλότσας'' όπως λέγονται στη διαδικτυακή αργκό.
"Απονέμοντάς μου την υπέρτατη λογοτεχνική διάκριση, ένα λαμπερό φως τυλίγει ένα συγγραφικό έργο και μια προσωπική αναζήτηση που πραγματώθηκαν μες στη μοναξιά και την αμφιβολία. Κι αυτό το φως δεν με θαμπώνει. Δεν θεωρώ την απονομή του βραβείου Νομπέλ μια προσωπική νίκη. Δεν είναι μήτε από έπαρση μήτε από μετριοφροσύνη που το βλέπω, κατά μία έννοια, ως μια συλλογική νίκη. Μοιράζομαι την περηφάνια μου γι’ αυτό μαζί με εκείνες και εκείνους που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, επιθυμούν περισσότερη ελευθερία, ισότητα και αξιοπρέπεια για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως βιολογικού και κοινωνικού φύλου, χρώματος δέρματος, κουλτούρας. Καθώς και με εκείνες και εκείνους που αναλογίζονται τις επερχόμενες γενιές, τη διάσωση μιας Γης την οποία η απληστία των ολίγων καθιστά ολοένα λιγότερο κατοικήσιμη για όλους τους πληθυσμούς.
Ανατρέχοντας στην υπόσχεση που έδωσα στα είκοσί μου, ότι θα πάρω εκδίκηση για τη ράτσα μου, δεν μπορώ να πω αν την εκπλήρωσα. Από αυτή την υπόσχεση, από τους προγόνους μου, γυναίκες και άνδρες που η σκληρή δουλειά τούς οδήγησε νωρίς στον θάνατο, πήρα αρκετή δύναμη και οργή για να έχω την επιθυμία και τη φιλοδοξία να τους δώσω μια θέση στη λογοτεχνία, σε τούτο το σύνολο από διαφορετικές φωνές που, από πολύ νωρίς, με συνόδευε, επιτρέποντάς μου την πρόσβαση σε άλλους κόσμους, σε άλλες σκέψεις, περιλαμβανομένης και της ιδέας να εξεγερθώ ενάντιά της και να θελήσω να την αλλάξω. Για να εγγράψω τη φωνή μου ως γυναίκα και ως κοινωνική αποστάτρια σε αυτό που ανέκαθεν υπήρξε ένας χώρος χειραφέτησης, τη λογοτεχνία".