iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Σάββατο - 27 Απριλίου 2024

Ραφήνα 23/7/2018
Ο αληθινός πόνος
είναι βουβός...


'Ώστε έτσι τελειώνει ο κόσμος? Όχι με έναν εκκωφαντικό θόρυβο, αλλά με έναν λυγμό?'' έγραψε το 1924 ένας από τους σημαντικότερους ποιητές όλων των εποχών, ο Βρετανός Τόμας Στερνς Έλιοτ.
Κάτι τέτοιο θα σκέφτηκαν στην τελευταία εικόνα της ζωής οι 103 άνθρωποι που πέθαναν μαρτυρικά στον πύρινο όλεθρο στο Κόκκινο Λιμανάκι Ραφήνας και το Μάτι Μαραθώνα, το μοιραίο απόγευμα της 23ης Ιουλίου 2018.
Πολλοί άνθρωποι επίσης έχασαν τα αγαπημένα τους σκυλιά, γάτες και πτηνά. Και πολλοί τα σπίτια τους. Για κάποιους δεν ήταν τα τούβλα και το μπετόν, αλλά οι μνήμες. Οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. 'Ο,τι υπήρχε μέσα σε συρτάρια, σε βιβλιοθήκες, σε άλμπουμ με φωτογραφίες, σε οικογενειακά κειμήλια, σε αρχεία. Σε οικογενειακή αγάπη που παρέμενε σαν φυλαχτό σε ένα φλιτζανάκι καφέ της μητέρας. Σε μια γραβάτα του πατέρα. Σε ένα ζευγάρι γυαλιά της αδελφής. Οι εικόνες της ευτυχίας από έναν παράδεισο που θα υπάρξει ποτέ ξανά.
Ένας απ αυτούς μάλλον θα ήταν και ο κάτοικος σπιτιού στο Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας, ο οποίος σε ένα ξέσπασμα ψυχής έγραψε στον τοίχο του ολοσχερώς κατεστραμμένου σπιτιού του: ''το σώμα μου κατοικεί αλλού, μα η ψυχή μου θα είναι εδώ ως το τέλος''.
Αυτή τη συγκλονιστική μηνυματική φωτογραφία, επίλεξε η ηλεκτρονική εφημερίδα iselida.gr στην πέμπτη επέτειο της εθνικής τραγωδίας. Για να μας θυμίζει κάθε ημέρα ότι δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ...
'Ετσι για την ιστορία, μια μεγάλη αλήθεια της ζωής είναι πως ο αληθινός, ο βαθύς πόνος είναι βουβός. Άνθρωποι που εκείνο το απόγευμα πραγματικά καταστράφηκε η ζωή τους και δεν θα συνέλθουν ποτέ, έμειναν στην απόλυτη σιωπή. Με μόνη δύναμη την προσευχή και την Πίστη στον Θεό. Κι όσο αντέξουν...
Όσο γι αυτούς που δεν ζούνε σε αυτό τον κόσμο, ας είναι γαλήνια η ψυχή τους και κουράγιο στους συγγενείς και φίλους...