iselida.gr - Ειδήσεις για την πρώτη σελίδα

Ο διάσημος αμερικανός ηθοποιός μετέβη στην Αιώνια Πόλη για την παγκόσμια πρεμιέρα τη Δευτέρα 19 Ιουνίου του «Mission Impossible – Dead Reckoning», του νέου επεισοδίου του κινηματογραφικού έπους, στο οποίο πρωταγωνιστεί εδώ και 27 χρόνια. Εξερχόμενος από το ξενοδοχείο σταμάτησε να χαιρετήσει και να ευχαριστήσει όλους τους παρευρισκομένους για τον ενθουσιασμό τους, ενώ υπέγραψε και την μπλούζα ενός μικρού αγοριού. Ο Τομ Κρουζ άρχισε να υποδύεται τον Ιθαν Χαντ, τον πράκτορα της «Impossible Missions Force», το 1996, με την πρώτη ταινία της σειράς, βασισμένης στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά που προβαλλόταν στις ΗΠΑ από το 1966 έως το 1973 και παρακολουθούσε ανελλιπώς ο μικρός Τομ, να σκηνοθετεί ο Μπράιαν ντε Πάλμα. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία της έβδομης ταινίας ανέλαβε, όπως και την παραγωγή (από κοινού με τον Κρουζ), για ακόμη μια φορά ο Κρίστοφερ Μακουάρι, συνεργάτης του αμερικανού ηθοποιού εδώ και πολλά χρόνια, με τους δυο άνδρες να χαρακτηρίζονται από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ ως «σωτήρες του κινηματογράφου», χάρη στα εισιτήρια που έκοψε παγκοσμίως πέρυσι το δικό τους «Top Gun: Maverick». Στο «Mission Impossible: Dead Reckoning Part One», που θα αρχίσει να προβάλλεται στους κινηματογράφους τον Ιούλιο, ο Ιθαν Χαντ καλείται να αντιμετωπίσει την παγκόσμια απειλή της εγκληματικής χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης, με τον ατρόμητο πράκτορα να παίζει μια εξαντλητική «τετραδιάστατη παρτίδα σκάκι ενάντια σε έναν αλγόριθμο». Θανάσιμος εχθρός του αυτή τη φορά είναι ο μυστηριώδης και πανίσχυρος Γκάμπριελ, ενώ ο Ιθαν Χαντ εννοείται πως καλείται να αντιμετωπίσει και πιο παραδοσιακές, «υλικές» προκλήσεις, όπως αναφέρει η Στεφάνια Ουλίβι της Corriere della Sera: πηδώντας στο κενό από ένα βουνό της Νορβηγίας με μια μοτοσικλέτα και ένα αλεξίπτωτο, τρέχοντας πάνω στα βαγόνια του Οριάν Εξπρές, οδηγώντας ένα παλιό κίτρινο Fiat 500 ενώ τον καταδιώκει ένα Hummer στο κέντρο της Ρώμης, αψηφώντας τον θάνατο στα κανάλια της Βενετίας… Για τα γυρίσματα της ταινίας το καστ ταξίδεψε… σε όλον τον κόσμο: στη Νορβηγία, στις Αλπεις, στο Αμπου Ντάμπι και στην έρημο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει περήφανα η ιταλίδα δημοσιογράφος, η προώθηση της ταινίας βασίζεται κυρίως στις σκηνές που γυρίστηκαν στην Ιταλία, γεγονός που εξηγεί γιατί επιλέχθηκε η Ρώμη για την πρεμιέρα της. «Η Ρώμη είναι σίγουρα το πιο απαιτητικό μέρος για να γυρίσεις σκηνές δράσης. Οι δρόμοι είναι στενοί, τα λιθόστρωτα δημιουργούν απρόβλεπτα εφέ. Το Fiat 500; Καθαρή σύμπτωση. Την εποχή του “Mission Impossible Fallout”, στο Παρίσι, είχα δει ένα, με εντυπωσίασε και το φωτογράφησα. Σκέφτηκα αργά ή γρήγορα να το χρησιμοποιήσω. Μια φορά στη Ρώμη βρήκα κάπου παρκαρισμένο ένα κίτρινο, ήταν σαν να μου το πρότεινε η ίδια η πόλη» είπε ο σκηνοθέτης μιλώντας στην Corriere della Sera. Η ταινία κατέληξε να αποτελείται από δύο μέρη, ενώ έχει ήδη γυριστεί και το «Mission: Impossible – Dead Reckoning Part Two», το όγδοο και πιθανώς τελευταίο μέρος της σειράς με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ ως Ιθαν Χαντ (θα αρχίσει να προβάλλεται το καλοκαίρι του 2024). «Δεν το είχαμε ξανακάνει. Το απαιτούσε η πολυπλοκότητα. Οι διαστάσεις και των δύο ταινιών είναι επικές από κάθε άποψη» έχει αναφέρει σχετικά ο Κρουζ. Οσον αφορά το πνεύμα με το οποίο αντιμετωπίζει τον άκρως απαιτητικό ρόλο του, παραμένει το ίδιο από το 1996, παρότι την 3η Ιουλίου θα γιορτάσει τα 61α γενέθλιά του. «Οταν χρειάστηκα χρήματα ως έφηβος, έπρεπε να μάθω πώς να κουρεύω το γρασίδι. Για τις ταινίες μου έπρεπε να μάθω να πετάω με ελικόπτερο, να οδηγώ μέσα στην κίνηση, να πηδάω από αεροπλάνο και να πέφτω από ένα βουνό» είπε. «Αν το 1996 το “Mission Impossible” κοίταζε προς το μέλλον υποσχόμενο πολλά τεχνολογικά gadgets που σήμερα μας κάνουν να χαμογελάμε επειδή είναι απαρχαιωμένα, το έβδομο κεφάλαιο αναφέρεται στο επίκαιρο θέμα της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά το κάνει κοιτάζοντας το παρελθόν. Εξυμνώντας τη μεγάλη ομορφιά της Ρώμης και της Βενετίας, αποτίνοντας φόρο τιμής σε εμβληματικά αντικείμενα του αναλογικού κόσμου, στο Fiat 500, στο Zippo, στις μαγνητικές ταινίες. Πρόκειται για μια νοσταλγική πινελιά που, όπως λέει ο Μακουάρι, προάγει τη συναισθηματική εμπλοκή των θεατών» σημειώνει η Στεφάνια Ουλίβι.

Πηγή: Protagon.gr