Όχι άλλη μια σελίδα στο διαδίκτυο, αλλά η iselida.gr
info@iselida.gr
Σε κοινή δήλωση επισημαίνουν:
Επειδή εδώ και μήνες και κυρίως το τελευταίο διάστημα δεχόμαστε μία άνευ λόγου και αιτίας επίθεση λάσπης, από συγκεκριμένα άτομα, συγκεκριμένη ιστοσελίδα και συγκεκριμένο blog, με προσβλητικό και συκοφαντικό τρόπο, έχουμε να δηλώσουμε ότι:
Φτάνει, ως εδώ. Όλα έχουν ένα όριο. Δεχόμαστε την κριτική απ΄ όπου και εάν προέρχεται, όμως οι προσβολές, οι συκοφαντίες, οι χυδαίες επιθέσεις και οι συγκρίσεις με ναζιστικά μορφώματα, με νεοναζί και με φασιστικές νοοτροπίες σταματούν εδώ.
Δεν θα ανεχτούμε άλλο, κείμενα, βίντεο και σκίτσα, -συνήθως ανώνυμα και χωρίς υπογραφή-, που σπιλώνουν συνειδήσεις που θίγουν την τιμή, την υπόληψη, την επαγγελματική μας υπόσταση, και που στρέφονται εναντίον μας και μάλιστα με τον πιο ανάρμοστο, ανεπίτρεπτο και χυδαίο τρόπο.
Δείξαμε ανοχή, δώσαμε τόπο στην οργή, κάναμε υπομονή όσο δεν παίρνει, όμως η κατάσταση παραμένει ίδια. Επειδή λοιπόν συνεχίζονται η λάσπη και τα λιβελλογραφήματα, έχοντας ήδη ξεπεράσει τα όρια και τα εσκαμμένα, από εδώ και στο εξής αναγκαζόμαστε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, την επαγγελματική μας φήμη, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά μας. Κάτι που είναι αδιαπραγμάτευτο.
Καταθέσαμε ήδη μήνυση από κοινού για συκοφαντική δυσφήμιση, κατά παντός υπευθύνου, κι αυτό θα συνεχίσουμε από δω και πέρα απέναντι σε όποιον προσβάλλει, συκοφαντεί την επαγγελματική μας φήμη, αξιοπιστία και αξιοπρέπεια. Είπαμε: Φτάνει πια, ανοχή τέλος! Τον λόγο έχει πλέον η δικαιοσύνη.
Η iselida.gr, η οποία έχει δεχτεί και δέχεται ακριβώς τον ίδιο χυδαίο πόλεμο από την ίδια ιστοσελίδα, φυσικά και συμπαρίσταται με όλη της την καρδιά στην κ. Τράση και τον κ. Κελέκη. Είμαστε πεπεισμένοι μάλιστα πως θα δικαιωθούν, καθώς πέραν των ανυπόστατων κατηγοριών και λίβελλων που έχουμε δεχτεί, το ασύλληπτο είναι πως σε πρόσφατη αναρτησή τους παρομοίασαν τους ανθρώπους των τριών ΜΜΕ (rpn.gr, irafina.gr. iselida.gr) με τον ναζιστή Γκαίμπελς, κάνοντας αντιπαραβολή τα λογοτυπά τους με τη φωτογραφία του! Σε μία ευθεία συσχέτιση της τοπικής δημοσιογραφίας με ναζιστικές πρακτικές. Οφείλουμε να σημειώσουμε πως επικροτούμε την κίνηση της κ. Τράση και του κ. Κελέκη, αλλά δεν συμμετέχουμε καθώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε ακραίες αντιδράσεις αυτών των ατόμων. Ως ποιό σημείο είναι ικανοί να φτάσουν δηλαδή. Άτομα που γράφουν απρόκλητα τέτοια χολερικά κείμενα, ενδέχεται να είναι και επικίνδυνα. Ο ανθρώπινος φόβος μας νομίζουμε πως πρέπει να γίνεται σεβαστός. Τους αφήνουμε στην κρίση του Θεού. Αρκεστήκαμε συνεπώς στη δημοσιογραφική απάντηση της 12ης Μαρτίου με τίτλο ''οι δειλοί της Ραφήνας που κρύβονται πίσω από το πληκτρολόγιο'' την οποία υπενθυμίζουμε παρακάτω.
Μια ομάδα αγνώστων δειλών, η οποία κρύβεται πίσω από τα καλώδια του ηλεκτρονικού υπολογιστή, συνεχίζει τις χολερικές επιθέσεις εναντίον της ηλεκτρονικής εφημερίδας iselida.gr.
Έχουν ξεκινήσει αυτόν τον αβέλτερο μονόπλευρο ''πόλεμο'', άγνωστο γιατί, από πέρυσι το φθινόπωρο. Φυσικά δεν απαντήσαμε και δεν θα απαντήσουμε ποτέ σε οποιαδήποτε εμετική πρόκληση.
Σήμερα όμως που γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα κατά της λογοκρισίας στο διαδίκτυο, είναι μια υπέροχη αφορμή, για να επισημάνουμε σε αυτά τα ''φαντάσματα'' ότι μπορούν να συνεχίσουν να γράφουν άφοβα, χωρίς καμία απειλή νομικής συνέπειας. Αφού δεν αισχύνονται οι ίδιοι, εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Όμως αυτό το κείμενο αποτελεί μια (και μοναδική) απλή σημείωση, που απευθύνεται σε όποιον απ αυτή την ομάδα, του έχει απομείνει στοιχειώδης ανθρωπιά, αξιοπρέπεια και κυρίως λογική, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να σταματήσει έστω και τώρα να είναι χαμαίζηλος.
Επειδή έχουν άσβεστο μένος για τον δήμαρχο Ραφήνας Πικερμίου Βαγγέλη Μπουρνούς, απαιτούν τον απόλυτο παραλογισμό: Και όλοι οι υπόλοιποι να τους ακολουθούν σε αυτή την φιλοσοφία τους. Αυτός ο μικρός ηλεκτρονικός όχλος έχει επιστημονικό ενδιαφέρον, καθώς αποτελείται από τους μοναδικούς πολίτες της τοπικής κοινωνίας μας που δεν γνωρίζει πως η iselida.gr δεν θεωρείται από το στενό περιβάλλον του δημάρχου φιλικό μέσο προς τη Δημοτική Αρχή, με όποιες ''συνέπειες'' αυτό επιφέρει. Το γεγονός αυτό σημαίνει όμως ότι πρέπει να μην αναδεικνύουμε όσα καλά, χρήσιμα, αποτελεσματικά και ουσιαστικά γίνονται στον δήμο μας? Όχι βέβαια.
Αυτό σημαίνει πως εμείς δεν θα κάνουμε όπως πρέπει το ρεπορτάζ και τη δουλειά μας ή δεν θα δημοσιεύουμε όλα τα δελτία Τύπου? Όχι βέβαια. Και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε ότι ωραίο γίνεται γι αυτόν τον τόπο. Γιατί όντως γίνεται. Προφανώς δεν είναι όλα τέλεια όπως θέλει να τα παρουσιάζει η Δημοτική Αρχή, αλλά γίνεται μια πολύ σημαντική, αξιέπαινη σε πολλά σημεία προσπάθεια.
Συνεπώς ας συνεχίσουν αυτοί οι δειλοί να πετάνε στα σκουπίδια τις πολύτιμες ώρες και ημέρες της ζωής τους, γράφοντας λίβελλους για την iselida.gr ότι δήθεν είναι ''ΜΜΕ προσκείμενο στον κ. Μπουρνούς που τον αβαντάρει''. Για ποιόν λόγο να ''αβαντάρουμε'' τον κ. Μπουρνούς? Για να κερδίσουμε τι? Δεν θέλουμε, αλλά και να θέλαμε ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε ''κάτι''. Αλλά και να μπορούσαμε δεν θα θέλαμε. Δημοσιογράφοι είμαστε όχι εκβιαστές.
Ευχόμαστε λοιπόν, σε αυτούς τους δειλούς, μέσα από την ψυχή μας να μη βιώσουν ποτέ ''την κόψη του ξυραφιού'' μεταξύ ζωής και θανάτου. Να μη νιώσουν τι σημαίνει απώλεια θανάτου, σοβαρή ασθένεια, κίνδυνος για τη ζωή, ολική καταστροφή, ανεργία, αγωνία για το αύριο. Γιατί μόνο τότε θα συνειδητοποιήσουν τι έχει πραγματική αξία στη ζωή. Και όχι οι σαχλαμάρες που κάθονται και γράφουν, επειδή σίγουρα έχουν λύσει το βιοποριστικό σκέλος τους, όντας άεργοι.
Θα τους προτείναμε μάλιστα ειλικρινά να δοκιμάσουν - έστω και μία φορά στη ζωή τους - πώς είναι κυριολεκτικά να σώζεις μια παραλία και να είσαι άδολος οικολόγος (προσέξτε το κο όχι με ωμέγα). Πώς είναι να δίνεις χαρά και βοήθεια επί δεκαετίες στα παιδιά του πλανήτη. Πώς είναι να βοηθάς ανθρωπιστικές οργανώσεις με απτές πράξεις και γι αυτή τη στάση ζωής να σε τιμά η Προεδρία της Δημοκρατίας. Πώς είναι να περνάς όλη σου τη ζωή φροντίζοντας σκυλιά. Πως είναι να δημιουργείς επί 37 χρόνια νέα πρωτοποριακά πράγματα στη δουλειά σου και να είσαι υπερήφανος γι αυτό. Πώς είναι να συγχωρείς. Πώς είναι να είσαι ευγνώμων στον Θεό για ό,τι σου δίνει κάθε ημέρα σε αυτή τη Γη.
Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι να λάμπεις. Είτε να αντανακλάς το φως, είτε να το δημιουργείς. Εκτός κι αν επιλέγεις να μένεις στο σκοτάδι. Κρυμμένος στη μιζέρια σου, πίσω από έναν άψυχο υπολογιστή...
i